Štrika-Ferata - Fiets-wandelpad

fotogallerij

Het fiets-wandeltracé Štrika-Ferata loopt langs de voormalige spoorlijn van Kanfanar naar Rovinj. De voormalige spoorlijn Kanfanar-Rovinj was 20.561 m lang en diende als verbindingslijn tussen de economische centra van het Oostenrijks-Hongaarse Rijk en de stad Rovinj, dat toen een sterk industrieel centrum was. De bouwwerkzaamheden aan deze spoorlijn en het spoorstation zijn al in 1873 begonnen. Op 19 augustus 1876 vetrok de eerste trein van Kanfanar naar Rovinj. En een dag later ging de eerste trein van Rovinj richting Kanfanar. Deze spoorlijn was tot 20 oktober 1966 in gebruik en het tracé van deze voormalige spoorlijn loopt door de gemeentes Rovinj, Rovinjsko Selo, Sošići en Kanfanar. De spoorlijn ging over drie bruggen en op de route waren er vier spoorstations en 14 bewakingspunten. Vandaag is dit zijspoor in gebruik als fiets- en wandelpad.

Štrika-Ferata

Technisch gezien

Lengte: 22,30 km
Totaal hoogteverschil: 351 m
Totale lengte van platte stukken van de weg: 9,00 km
Totale lengte van hellingen op de weg: 9,40 km
Totale lengte van afdalingen op de weg: 3,83 km

Attracties langs de weg

Attracties van de natuur

Rijk landbouwgebied - Basilica

Het tracé tot Rovinjsko Selo loopt door een groot en belangrijk landbouwgebied bij Rovinj, met wijngaarden, olijfgaarden, boomgaarden (met vijgen, kersen, peren, kweeperen, kruisbessen, perziken, amandelen, hazelnoten, walnoten en andere vruchten), alsmede de voor dit gebied typische landbouwproducten. Op de heuveltjes eromheen groeit hoog mediterraan struikgewas, en er zijn prehistorische vestigingen te vinden met zeer interessante archeologische bezienswaardigheden.

Steengroeve Mondelaco

De steengroeve Mondelaco ligt op de helling van de berg Mondelaco. Het was slechts een van vele steengroeven in de omgeving van Rovinj, langs de kust of in het binnenland, die al in de tijden van de Romeinen en vooral in de tijden van Venetiaanse Republiek geëxploiteerd werden. Het uitgraven en verwerken van gesteente was vroeger de belangrijkste economische activiteit. Het ging toen om verschillende steensoorten, maar voornamelijk de zgn. Istrische of „biancone“ steen (titonische kalksteen uit het Boven-Jura tijdperk). Deze steen werd gebruikt voor de bouw van diverse gebouwen, promenades, kerken, bruggen en andere bouwwerken in Venetië, Romange en Marche.    

Lim kanaal

Het Lim kanaal is een zeekanaal van ongeveer 12 km lengte, een breedte aan het begin van ongeveer 600 meter en een diepte tot 33 meter. Het Lim kanaal heeft de status van speciaal zeereservaat en belangrijke landschap. De brede diversiteit aan loofbossen op de zuidelijke heuvels in contrast met de dennenbossen op de noordelijke heuvels is een unieke zeldzaamheid en bijzondere ecologische bezienswaardigheid. In de buurt van het tracé is een natuurlijk uitzichtspunt boven het Lim kanaal op 80 m boven de zeespiegel.

Bospark Zlatni rt

Bospark Zlatni rt met een oppervlakte van 52,4 ha ligt tussen de schilderachtige baaien van Lone en Škaraba en kaap Montauro en Punta Corrente. Het is  een van de mooiste landschappen in het westen van Istrië. Al vanaf het jaar 1890 toen Georg Hütterott (Trieste, 1852-1910), een ondernemer uit Trieste, de terreinen in baai Lone, Montravo en Punta Corrente kocht, werd deze zone langzaam ontwikkeld tot een bospark van buitengewone schoonheid. Georg Hütterott heeft een aanzienlijke bijdrage aan het landschap gegeven door bebossing van het terrein. Het resultaat was een markant natuurlijk bos met vele belangrijke botanische soorten. Deze hele zone is later verder verrijkt door plantsoenen, wandelpaden, paadjes en weiden. Het park wordt gedomineerd door pijnbomen, cypressen en laurieren. Georg Hütterott kreeg exotische soorten cadeau, zoals de Libanese ceder, douglasspar, gingko's, eucalyptus en andere soorten. Of hij nam ze mee van een van zijn talloze reizen. Ook na zijn dood (1910) werd niet opgehouden met de zorg voor dit bospark. De zone werd een uniek en weelderig natuurlijk park-arboretum, dat in het jaar 1948 werd uitgeroepen tot „beschermde natuurlijke zeldzaamheid“. In 1961 werd het uitgeroepen tot bospark en deze status heeft het tot de dag van vandaag.

Lokva Ranjevac

Dit is een plas in de buurt van het dorp Maružini dat vroeger diende als waterbron voor vee en vandaag nog steeds als waterbron voor wilde dieren. In deze plas Ranjevac is er meestal het hele jaar door water, maar tijdens periodes van extreme droogte kan het ook uitdrogen.

Lokva Križmanka

De plas Križmanka blijft het  het hele jaar door gevuld met water dankzij een kleine ondergrondse bron in het midden van het plas. In de oude dagen bracht het volk zijn vee in de buurt van de plas om te grazen en het water van de plas was zeer belankrijk voor de schapen, ezels en de Istrische runderen, die een autochtone Istrische soort zijn.

Cultureel-historische attracties

Eerste en tweede brug

Vandaag gelden de spoorbruggen als een voorbeeld van industriële archeologie. In het  gedeelte van de spoorweg bij Rovinj, langs enkele langere tracées, zoals die over „de eerste en de tweede brug“ zijn er nog steeds een relatief goede grindlaag, dwarsliggers en spoorstaven  te vinden als bewijs van een hoogwaardige spoorwegbouw in het  Oostenrijk-Hongaarse Rijk.  

Kerk van St.Thomas de Apostel

De kerk is gebouwd aan de voet van de gelijknamige heuvel en is een van de meest belangrijke preromaanse veldkerkjes (uit de 8-9e eeuw). In haar oorspronkelijke ontwerp was het kerkje kruisvormig met drie uitstekende absiden en bedekt met plaatsteen. De middenruimte was opgetild door een vierkante constructie. De kerktoren is ook een bijzondere zeldzaamheid en werd er in de Middeleeuwen langs de noordelijke muur bijgebouwd.

Gebouw van het oude spoorwegstation Rovinj

Dit station ligt in de baai Valdibora aan de noordelijke kant van de stad. Het werd gebouwd in de periode van 1873 tot 1876 ten tijde van de bouw van de spoorlijn Kanfanar-Rovinj. De eerste trein kwam aan op 19 augustus 1876. De spoorlijn werd in 1966 gesloten.

St.Eufemia kerk

St. Eufemia-kerk is een barok gebouw, dat is gebouwd in Venetiaanse stijl. Het is het grootste monument van de stad. Op de plek waar deze imposante kerk vandaag staat, was tot de tiende eeuw het St. Joris-kerkje die vandaag nog steeds de co-patroon van de parochie is. Zijn monument staat op het hoofdaltaar van de kerk. Toen in het jaar 800 een sarcofaag met het lichaam van de christelijke martelares Eufemia werd gebracht, trokken bedevaartgangers uit de omgeving naar het graf van St.Eufemia. De St. Joris-kerk werd te klein, zodat er begin tiende eeuw een nieuwe kerk werd gebouwd. Rond het jaar 950 was de bouw van deze drieschepige basiliek met drie halfronde apsiden afgerond. In het midden werd de sarcofaag met het lichaam van de martelares geplaatst. De heilige Eufemia is samen met heilige Joris de schutspatroon van de stad geworden. De kerk is gerestaureerd tussen 1724 en 1736 naar het project van Venetiaanse architect Giovanni Scalfarotto en werd bijgewerkt door Giovanni Dozzi. De kerk is 51 m lang, 30 m breed en de hoogte van het middendeel is 17 meter. De kerktoren die in 1654 werd gebouwd, is een typische Venetiaanse kerktoren en een van de mooiste in Istrië. Het beeld van de heilige is 4,70 m hoog en werd gebouwd in koperplaten in de werkplaats van de gebroeders Vallani uit Maniago. In 1758 werd het op de top van de kerktoren geplaatst. Het beeld is gemonteerd op een as zodat het met de wind meedraait (de rechterarm geeft de windrichting aan).

Ecomuseum Kuća o batani

In de plaatselijke haventjes, die goed zijn beschermd tegen de winden, zijn ook vandaag meerdere batana-bootjes aangelegd. Kenmerkend zijn hun platte bodems en het bijzondere houtwerk. Bij een daarvan is ook Eco-museum „Kuća o batani“ – Huis van de Batana - opgericht. Het gaat om een dynamisch project met een permanente tentoonstelling van batana's en vissersgereedschap, maar ook steeds weer nieuwe evenementen om de traditie met het moderne leven te verbinden. Maar het is vooral een verhaal van een oeroud bootje dat nog steeds een deel maakt van het stadssfeertje van Rovinj. Het museum is opgenomen op de UNESCO-lijst van de beste voorbeelden van in de praktijk bewaard niet-materieel erfgoed.

Museum van stad Rovinj-Rovigno

Het museum ligt in een barok paleis van de familie Califfi uit 17/18-e eeuw. Het werd opgericht in 1954 dankzij een initiatief van de kunstenaars met de visie om een verzamelingsplek voor Rovinj's erfgoed te creëren en expositieactiviteiten te bieden. De permanente tentoonstellingen zijn: de Archeologische tentoonstelling, de Maritieme cultuur, de Verzameling Oude meesters, Moderne Kroatische kunst, Kunstenaars van Rovinj in de tweede helft van de 20ste eeuw, de Kamer van Alexander Kircher, de Memoriale kamer van Vilko Šeferov. In het museum bevindt zich ook de monumentale bibliotheek Stancovichiana, een legaat van kanunnik Petar Stanković uit Barban van 1853. (Pietro Stancovich; 1771-1852).

Dvigrad

Dvigrad is het meest representatieve middeleeuwse monument in de gemeente Kanfanar. Het vormde een oud gemeentelijk centrum, dat in 17-de eeuw werd verlaten. Eerst vanwege pest en daarna vanwege malaria. We vinden er nog steeds ruïnes van het middeleeuwse stadje met de sporen van een rijke en drukke stad met meer dan 1.500 inwoners in meer dan honderd objecten. Dominant zijn de resten van de basiliek van de Heilige Sofia op de hoofdplein van Dvigrad, dat vandaag een locatie voor verschillende culturele en muzikale evenementen is.

Spoorwegstation Kanfanar

Het station is gebouwd in 1896 en was destijds een belangrijk spoorwegknooppunt. Kanfanar had heel lang een spoorlijn naar Rovinj en was een hoofdstation richting de westelijke kust van Istrië. Het stationsgebouw in Kanfanar is een van de mooiste op deze spoorlijn en dankzij de bijzondere bouwstijl trekt het vele bezoekers aan.

Archeologische locatie Maklavun

In de buurt van het dorpje Sošići op de weg naar Rovinj ligt de berg Maklavun. Op zijn top ligt de gelijknamige tumulus uit het bronstijdperk, die 3500 tot 4000 jaar oud is. De locatie zelf lijkt op een bouwwerk uit de oude Myceense beschaving en naast de grafkamer (tholos) is er ook een uitgegraven toegang (dromos). Men gelooft dat zich hier ook het eerste zonne-observatorium in Kroatië bevond, omdat de dromos is gericht naar de winterwende.

Parochiekerk St. Sylvester

De kerk van St. Sylvester kreeg zijn hedendaagse vorm in 1695 en is gebouwd op de fundamenten van oudere en kleinere kerk uit de 13-de eeuw. In de kerk zijn 23 graftomben gevonden, waarvan de oudste uit 1714 en de jongste uit het jaar 1802 dateert. Binnen de kerk zijn er drie altaars. De grootste is van Heilige Maria van Ružara. De kerkorgels zijn gerenoveerd, de kansel uit de Gothische tijd is afkomstig uit Dvigrad en er is een kopie van de Lijkwade van Turijn.

Kerk van St.Valentijn

De St.Valentijnskerk is een geloftekerkje dat in opdracht van kanunnik Bartolomeus Francaz in de eerste helft van de 18de eeuw tegenover zijn eigen huis in Kanfanar werd gebouwd. Zijn reden om dit kerkje te laten bouwen liet hij op de plaat (rechts van de ingang) schrijven. In het Latijn staat dat de kerk was gebouwd „vanwege de grote genade die hij verkreeg van God in glorie en dankbaarheid voor de heilige Valentijn tot wie hij zich wendde.“ Vandaag gaan de mensen er naar de mis op St.Valentijnsdag en op Palmzondag begint in dit kerkje de processie die verder gaat naar de parochiekerk.  

Park van het Istrische rund

Het park van het Istrische rund werd geopend naar aanleiding van de 30ste manifestatie rond de dag van St. Jacobus en een optocht met runderen. Dit is het eerste themapark gewijd aan het bijzondere Istrische rund – de Boškarin. Het park is ingericht op de marktplaats waar in oude tijden de mensen als kermisuitbaters optraden en met veehandel bezig waren. Op dezelfde locatie wordt al jarenlang de parade met Istrische runderen gehouden. Naast een attractieve permanente expositie, met oude hooibergen, afdakjes voor het hooi (trtoja) en allerlei leuke en educatieve weetjes, zijn in het Park alle groeifasen van het Istrische rund van een kalfje van 30 kg tot een rund dat meer dan een ton weegt, te zien door de interessante silouettes langs de parkrand en hoofdweg door Kanfanar.